Jean-Paul Sartre

Wat betekent het om mens in de wereld te zijn.
Het zijn doet zich volgens Jean-Paul Sartre (1905-1980) op twee manieren aan ons voor:
-Het être-en-soi (het zijn op zich), de dingen, die zichzelf genoeg zijn en een essentie hebben.
-Het être-pour-soi (het voor zich zijn), het bewustzijn, de menselijke existentie, dat eigenlijk niets is. Bewustzijn los van de dingen is leeg, is zuiver, is pure mogelijkheid. Hierin ligt de radicale vrijheid met de noodzaak en plicht keuzes te maken. De mens kan alleen iets worden. De mens is niets en heeft de verantwoordelijkheid het leven zelf vorm te geven.

Voor houvast zou het graag als de onbekommerdheid van een ding willen bestaan, omdat een ding met zichzelf samen valt, maar leeft dan te kwade trouw, is onvrij en vervreemd van zichzelf.
De eigen geworpenheid geconfronteerd met vrije keuze, de maakbaarheid; het geeft het besef van een bestaan dat van iedere zin ontbloot is, dat geen rechtvaardigheid heeft en waar alles en iedereen overbodig is en alleen maar existeert.
Bij Sartre komt de absurditeit van de wereld tot uiting in walging.

De mens

is niét
wat hij is

ziet zichzelf
maker van toekomst

geheel vrij
in de keuze

is de mens
wat hij nog niet is

             Onvrij

             is het zien
             van de blik
             in grijze ogen

             onvrij
             werkt de betekenis

             de meest nabij
             uit vele mogelijkheden
             vervreemdt naar binnen

             we zijn vrij
             ons te vergissen